22 Eylül 2008 Pazartesi

Öpücük Öyküsü....

> > >>> Adam 3 yaşındaki kızını, gayet pahalı bir hediyelik kaplama kağıdını > >>>ziyan ettiği için azarlamıştı. Küçük kız,koskoca bir paket altın yaldızlı > >>>kağıdı,bir kutuyu eğri büğrü sarmak için kullanmıştı.Yılbaşı sabahı küçük > >>>kızı, paketi getirip:'Bu senin babacığım' dediğinde çok üzüldü. Acaba > >>>gereğinden fazla mi tepki göstermişti kızına. Bir gece evvel yaptığından > >>>utanarak, kutuyu açtı.Fakat kutunun içi bostu.Kızına gene > >>>çıkıştı:'Birisine bir hediye verdiğinde, kutunun içinde bir şey olması > >>>lazım. Bunu da mi bilmiyorsun küçük hanim?..'Küçük kız gözlerinde > >>>yaslarla babasına baktı.'- O kutu bos değil ki baba! İçini öpücüklerle > >>>doldurmuştum!..'Babası o kadar çok üzüldü ki, koştu, kızına sarıldı. > >>>Beraberce ağladılar.Adam o kutuyu ömrünün sonuna kadar sakladı.Ne zaman > >>>keyfi kaçsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse, > >>>kutuya koşar, içinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali > >>>öpücüklerinden birini çıkarırdı.Aslında bütün insanlara böyle bir kutu > >>>mutlaka verilmiştir.Zor zamanlarda bu kutuyu çıkarıp içine bakabilmeyi > >>>başarmak,Mutluluğun anahtarlarından biri olsa gerek.' Umarım hayat boyu, > >>>zor zamanlarınızda sizi mutlu edebilecek, böyle sayısız kutularınız > >>>olur.Birini ben gönderiyorum size.İçini dostluğumla, sevgimle > >>>doldurdum.Onu iyi saklayın...> >>>> >>>Sevgiyle...> >>>> >>>